DNS یا Domain Name System یکی از اصولی‌ترین و اساسی‌ترین بخش‌های اینترنت است که از آن برای ترجمه نام‌های دامنه به آدرس‌های IP استفاده می‌شود. این سیستم مانند یک دفترچه تلفن عمل می‌کند که با استفاده از نام‌های دامنه، کامپیوترها را به آدرس‌های عددی مانند ۱۹۲.۱۶۸.۱.۱ متصل می‌کند. بدون DNS، ما باید هر بار که می‌خواستیم یک سایت را مشاهده کنیم، آدرس آن را به صورت عددی وارد می‌کردیم که این کار بسیار مشکل و زمان‌بر بود.

DNS چیست؟

DNS یک سیستم پیچیده است که نام‌های دامنه را به آدرس‌های IP ترجمه می‌کند. نام‌های دامنه، اسامی بشری مانند example.com هستند که انسان‌ها می‌توانند به راحتی به خاطر بسپارند، اما کامپیوترها برای برقراری ارتباط با یکدیگر، نیاز به آدرس‌های IP دارند. بنابراین، DNS این ترجمه را انجام می‌دهد تا امکان دسترسی به سایت‌ها و خدمات مختلف در اینترنت را برای ما فراهم کند.

DNS چگونه کار می کند؟

زمانی که شما نام‌های دامنه را در مرورگر وارد می‌کنید، DNS به دنبال آدرس‌های آی‌پی متصل به این نام‌ها می‌گردد. این فرآیند به صورت مراحل زیر انجام می‌شود:

۱. ابتدا مرورگر شما به سرور DNS محلی متصل می‌شود.

۲. اگر آدرس مورد نظر در سرور محلی ذخیره نشده باشد، سرور DNS محلی با سرورهای DNS بالاتر در سلسله مراتب تماس می‌گیرد تا آدرس را جستجو کند.

۳. اگر آدرس در هیچ کدام از سرورها پیدا نشود، درخواست به سرورهای ریشه (Root Nameservers) ارسال می‌شود تا اطلاعات مربوط به دامنه را دریافت کند.

۴. سپس، به ترتیب، درخواست به سرورهای مسئول مربوط به نام دامنه (TLD Nameservers) و سرورهای مسئول دامنه خاص (Authoritative Nameservers) ارسال می‌شود تا آدرس مورد نظر را دریافت کند.

۵. نتیجه‌گیری شده به مرورگر شما ارسال می‌شود تا به سایت مورد نظر متصل شود.

معرفی اجزای DNS

سیستم DNS از چندین جزء تشکیل شده است که هرکدام وظایف خاص خود را دارند:

• DNS Resolver: این جزء مسئول پرسش‌ها از سرورهای DNS و درخواست‌های ترجمه نام دامنه به آدرس IP است.
• Root Nameservers: این سرورها اطلاعات مربوط به دامنه‌های بالاترین سطح را نگهداری می‌کنند و به سایر سرورها اجازه می‌دهند که به این اطلاعات دسترسی پیدا کنند.
• Top-Level Domain (TLD) Nameservers: این سرورها اطلاعات مربوط به دامنه‌های با پسوند مشخص را نگهداری می‌کنند. برای مثال، سرورهای .com برای دامنه‌های با پسوند .com مسئول هستند.
• Authoritative Nameservers: هر دامنه دارای سرورهای اختصاصی خود است که اطلاعات کاملی درباره آن دامنه را نگهداری می‌کنند. این سرورها مسئول ارائه اطلاعات مربوط به یک دامنه به سرورهای DNS دیگر هستند.

انواع سرورهای DNS

سرورهای DNS بازگشتی

این نوع سرورها هنگامی که با یک درخواست ترجمه نام دامنه مواجه می‌شوند، به دنبال آدرس IP مربوط به آن نام دامنه می‌گردند. اگر اطلاعات مورد نظر در سرور محلی ذخیره نشده باشد، این سرورها به سرورهای دیگر در سلسله مراتب DNS متصل می‌شوند تا به اطلاعات مورد نیاز دسترسی پیدا کنند و در نهایت پاسخ را به مشتری خود ارسال کنند.

سرورهای DNS مختصر کننده

این نوع سرورها به عنوان میانجی بین مرورگر کاربر و سایر سرورهای DNS عمل می‌کنند. وظیفه اصلی آنها ذخیره کردن آدرس‌های IP مورد استفاده در یک بازه زمانی کوتاه است. این کار باعث کاهش زمان پاسخگویی سرورهای DNS و افزایش سرعت بارگذاری صفحات وب می‌شود.

بهترین DNS های جهان

بهترین DNS‌های دنیا، همان DNS‌هایی هستند که سرعت بالا، پایداری، و امنیت مناسبی دارند. در زیر چند نمونه از معروف‌ترین DNS‌های این دسته آمده است:

1. Google Public DNS (8.8.8.8 و 8.8.4.4):

این DNS که توسط گوگل ارائه می‌شود نیز از پایداری و سرعت بالایی برخوردار است.

2. Cloudflare (1.1.1.1):

این DNS از سرعت بالا و حفاظت از حریم خصوصی کاربران بهره می‌برد و به عنوان یکی از سریع‌ترین DNS‌ها شناخته می‌شود.

3. OpenDNS (208.67.222.222 و 208.67.220.220):

این DNS نیز یکی از محبوب‌ترین DNS‌هاست و امکانات فیلترینگ محتوا را نیز فراهم می‌کند.

همچنین، باید ذکر کنم که بهتر است برای انتخاب DNS مناسب بر اساس محل جغرافیایی خودتان، به DNS‌های محلی یا نزدیکتر به منطقه محل سکونت توجه کنید تا کمترین تأخیر و سرعت بهتری را تجربه کنید.

نتیجه‌گیری

DNS یکی از اصولی‌ترین و مهم‌ترین تکنولوژی‌ها در اینترنت است که بدون آن، دسترسی به وب‌سایت‌ها و خدمات اینترنتی امکان‌پذیر نخواهد بود. این سیستم پیچیده به صورت خودکار و بسیار سریع، نام‌های دامنه را به آدرس‌های IP ترجمه می‌کند و تجربه کاربری ما را در اینترنت بهبود می‌بخشد.

پرسش‌های متداول

۱. DNS چیست و چگونه کار می‌کند؟ DNS یک سیستم است که نام‌های دامنه را به آدرس‌های IP ترجمه می‌کند. زمانی که شما یک نام دامنه را وارد می‌کنید، DNS به دنبال آدرس IP متناظر با آن نام می‌گردد تا امکان برقراری ارتباط با سایت مورد نظر را برای شما فراهم کند.

۲. چه انواع سرورهای DNS وجود دارد؟ دو نوع اصلی سرور DNS شامل سرورهای بازگشتی و سرورهای مختصر کننده هستند. سرورهای بازگشتی به دنبال آدرس IP متناظر با نام دامنه هستند و در صورت عدم دسترسی به اطلاعات، به سرورهای دیگر متصل می‌شوند. سرورهای مختصر کننده نیز آدرس‌های IP را برای یک مدت زمانی کوتاه ذخیره می‌کنند تا پاسخ‌دهی سریع‌تری را امکان‌پذیر سازند.

۳. چرا DNS اهمیت زیادی دارد؟ DNS اهمیت زیادی دارد زیرا بدون آن، ما نمی‌توانیم به صورت آسان و راحت از اینترنت استفاده کنیم. این سیستم ترجمه نام‌های دامنه به آدرس‌های IP را به صورت خودکار انجام می‌دهد و ما را از زحمت یادگیری و استفاده از آدرس‌های عددی برای دسترسی به وب‌سایت‌ها و خدمات اینترنتی محافظت می‌کند.

۴. آیا می‌توانم از سرورهای DNS عمومی استفاده کنم؟ بله، شما می‌توانید از سرورهای DNS عمومی مانند Google Public DNS و OpenDNS استفاده کنید. این سرورها به عنوان سرورهای بازگشتی عمل می‌کنند و به شما اجازه می‌دهند که به صورت سریع‌تر به اطلاعات مربوط به نام‌های دامنه دسترسی پیدا کنید.

۵. چگونه می‌توانم DNS محلی خود را پیدا کنم؟ برای پیدا کردن سرور DNS محلی خود، می‌توانید به تنظیمات شبکه کامپیوتر خود مراجعه کنید. در بخش شبکه و اتصالات، معمولاً یک بخش به نام “DNS” یا “تنظیمات DNS” وجود دارد که شما می‌توانید اطلاعات مربوط به سرور DNS محلی خود را در آن مشاهده کنید.