مراحل تولید ارز دیجیتال – بررسی تخصصی

چند سالی است که ارزهای دیجیتال پا به دنیای واقعی ما گذاشته اند و با گذشت زمان هر روز بر تعداد آنها افزوده و بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. امروزه ارزهای دیجتیال با استفاده از اینترنت در سراسر دنیا گسترش یافته اند و بسیاری از بانک ها و شرکت ها معاملات خود را بر اساس ارز دیجیتال انجام می دهند. در این پست ضمن معرفی ارزهای دیجتال به بررسی تخصصی آن می پردازیم .

معرفی ارز دیجیتال

ارز دیجیتال یا رمزارز، نوعی ارز در بستر الکترونیک است که با استفاده از رمزنگاری برای تأیید تراکنش‌ها و کنترل ایجاد واحد جدید، به صورت آنلاین معامله می‌شود. این ارزها بر اساس تکنولوژی بلاکچین (Blockchain) که یک فن آوری غیرمتمرکز است، ایجاد و مدیریت می‌شوند.

بلاکچین چیست؟

بلاکچین یک نوع قرارداد سیستم توزیع شده است که اطلاعات تراکنش‌هایی که در آن ثبت می‌شوند را در بلوک‌های متوالی ذخیره می‌کند. هر بلوک شامل اطلاعات تراکنش‌ها و یک مجموعه از داده‌های مربوط به بلاک قبلی است. هر بلوک با استفاده از یک کدی که رمزگذاری شده، به بلوک بعدی متصل می‌شود و این زنجیره و مجموعه از بلوک‌ها مشترک به عنوان بلاکچین شناخته می‌شود.

تاریخچه و پیدایش اولین ارز دیجیتال

بیت کوین (Bitcoin) اولین رمزارز معروف است که برای اولین بار در سال 2009 ایجاد و معرفی شد.

رمزارز بیتکوین توسط فرد و یا گروهی به نام “اساتوشی ناکاموتو” ایجاد شد. اساتوشی ناکاموتو یک نام مستعار است و هنوز هویت واقعی او مشخص نشده است. در اکتبر سال 2008، او یک مقاله با عنوان “بیتکوین: یک سیستم پرداخت الکترونیکی جدید” منتشر کرد که در آن جزئیات طراحی بیتکوین را شرح می‌داد. سپس در ژانویه 2009، ناکاموتو نسخه اولیه بیتکوین را منتشر کرد و شبکه بلاکچین را آغاز کرد.

از آن زمان تاکنون، هویت واقعی اساتوشی ناکاموتو ناشناخته مانده و همچنان موضوع مورد بحث و اختلاف است. در حقیقت، ناکاموتو چندین بار ادعا کرده است که او ژاپنی است، اما هنوز هیچ شواهد و مدارکی که ثابت کند او یک ژاپنی است ارائه نشده است. و تاکنون هیچ فرد و یا سازمانی نتوانسته هویت واقعی او را به طور قطعی تایید کند. و این سوال در ذهن خیلی از افراد ایجاد شده که چرا ناکاموتو ترجیح داده در خصوص هویتش سکوت کند و هویتش آشکار نشود.

مهمترین اثر اساتوشی ناکاموتو ایجاد بیتکوین بوده است، اما او پس از مدتی از پروژه بیتکوین دست برداشت و به افراد دیگری واگذار کرد. از آن زمان به بعد، یک گروه بین‌المللی از توسعه دهندگان به طور مشترک به توسعه و مدیریت بیتکوین مشغول شده‌اند.

بعد از بوجود آمدن بیت کوین شرایط برای دیگر رمز ارزها مهیا شد و هم اکنون تعداد زیادی رمزارز دیگر وجود دارد که به عنوان ارزهای دیجیتال شناخته می‌شوند، مانند اتریوم (Ethereum)، ریپل (Ripple)، لایتکوین (Litecoin) و غیره. هر رمزارز معمولاً خصوصیات و قابلیت‌های منحصر به فردی دارد و در برخی موارد برای استفاده‌های خاصی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

تفاوت ارزهای دیجیتال با ارزهای سنتی

ارزهای سنتی توسط بانک های مرکزی هر کشوری تهیه شده و توسط دولت ها و بانک های مرکزی قابل کنترل و مدیریت هستند اما ارزهای دیجیتال تحت کنترل هیچ دولت و یا بانک مرکزی قرار نداشته و به صورت مستقل و غیر متمرکز مدیریت می شود. این به این معنی است که هیچ سازمان یا نهاد مرکزی نظارت یا کنترل مستقیمی بر روی ارزهای دیجیتال ندارد.

ارز دیجیتال چگونه تولید می شود؟

اگر خواسته باشیم به صورت ساده بیان کنیم، ارزهای دیجیتال (مانند بیتکوین) به صورت عمده از طریق فرایندی به نام “استخراج” یا “ماینینگ” تولید می‌شوند. این فرایند از طریق استفاده از قدرت محاسباتی قابل محاسبه توسط کامپیوترها انجام می‌شود.

به عنوان نمونه در مورد بیتکوین، استخراج بیتکوین توسط کامپیوترهایی صورت می‌گیرد که به شبکه بیتکوین متصل هستند. این کامپیوترها وظیفه حل مسائل ریاضی پیچیده را برعهده دارند. این مسائل به صورت پازل‌های رمزنگاری شده معروف هستند و به عنوان “مسئله اثبات کار” (Proof-of-Work) شناخته می‌شوند.

زمانی که یک کامپیوتر موفق به حل این مسئله می‌شود، به عنوان پاداش، مقداری از بیتکوین به آدرس کیف پول معتبر کاربر ارسال می‌شود. این پاداش به عنوان “بلاک پاداش” (Block Reward) شناخته می‌شود. لازم به ذکر است که هر تراکنشی که در شبکه بیتکوین صورت می‌گیرد، باید توسط استخراج کنندگان بررسی و تأیید شود.

استخراج ارزهای دیجیتال نیازمند منابع قدرت محاسباتی قوی است و اغلب از تجهیزات و سخت‌افزارهای خاصی مانند ASICs (مدارهای متخصص برای استخراج بیتکوین) استفاده می‌شود. این فرایند به معنای وجود یک شبکه قدرتمند از کامپیوترها و ماینرها می‌باشد که به صورت مشترک به امنیت و عملکرد شبکه ارز دیجیتال کمک می کنند.

با این حال باید توجه داشت که این فرایند برای تمام ارزهای دیجیتال یکسان نیست و با توجه به الگوریتم و ساختار آنها متفاوت است. همچنین، برخی ارزها مثل اتریوم از مکانیزمی به نام “استخراج مدفوع” (Proof-of-Burn) استفاده می‌کنند که در آن سکه‌ها توسط کاربران منتقل و سوخته می‌شوند تا به توزیع مناسب و کاهش تورم کمک کنند.

مراحل تولید و معرفی یک ارز دیجیتال چگونه است؟

هر نوع ارز دیجیتالی که قرار هست ایجاد و معرفی شود مراحل مختلفی دارد که به شرح آن می پردازیم:

ایده‌پردازی:

در این مرحله، یک تیم یا یک فرد مشتاق برای ایجاد یک ارز دیجیتال یک ایده را مد نظر قرار می‌دهد. که این ایده می‌تواند مشتمل بر مفهوم ارز، هدف، فلسفه و ویژگی‌های منحصر به ‌فرد ارز باشد.

مرحله بررسی و برنامه‌ریزی:

در این مرحله، تیم یا فرد مسئول بررسی جوانب مختلف ایده، ارزیابی قابلیت اجرا و ارزیابی مزیت رقابتی احتمالی را انجام می‌دهد. این مرحله شامل تحلیل بازار، بررسی فنی و تعیین نقاط قوت و ضعف ایده است. در این مرحله تیم یا فرد ارزیاب باید طوری بررسی نمایند که با توجه به رقابت های بازار ارز، ارز جدید بتواند جای خود را تثبیت نماید.

مرحله طراحی و توسعه:

پس از بررسی و تصمیم‌گیری، تیم یا فرد مسئول شروع به طراحی و توسعه ارز می‌کند. این مرحله شامل انتخاب یک الگوریتم یا فناوری مناسب برای ایجاد ارز، طراحی بلاکچین و ساختار معاملات آن ارز می باشد.

مرحله ایجاد شبکه:

در این مرحله یک شبکه برای ارز دیجیتال ایجاد می‌شود. این شبکه شامل یک بلاکچین است که تراکنش‌ها و اطلاعات مربوط به ارز را ثبت می‌کند. شبکه باید به روشی توزیع شده و امن باشد تا تأمین اعتماد عمومی و امنیت ارز در آن انجام شود.

مرحله معرفی و انتشار:

پس از ایجاد ارز و شبکه مربوطه، مرحله معرفی و انتشار آغاز می‌شود. در این مرحله، اطلاعات مربوط به ارز، تکنولوژی، ویژگی‌ها و فواید آن به جامعه و بازارهدف ارائه می‌شود. این مرحله شامل انتشار سفیدنامه، وبسایت، موارد مربوط به بازاریابی و ارتباطات عمومی است. برخی از سازندگان ارز دیجیتال برای بازار هدف و موفقیت در انتشار ارز، قبل از ارائه عمومی آن، مقداری از ارز را پیش فروش و یا به صورت رایگان توزیع می نماید.

مرحله ادامه توسعه و بهبود:

در مرحله آخر، پس از معرفی اولیه، تیم یا فرد مسئول برای بهبود و توسعه مداوم ارز فعالیت می‌کند. این شامل بررسی بازخورد کاربران، بهبود امنیت و کارایی، اضافه کردن ویژگی‌های جدید و رفع مشکلات فنی می باشد.

به طور کلی، تولید و معرفی یک ارز دیجیتال نیازمند تحقیق، برنامه‌ریزی، طراحی، توسعه، انتشار و بهبود مداوم آن است. این فرآیند ممکن است زمان‌بر و پیچیده باشد، زیرا با افزایش ارزها و رقابت زیاد، احتمال عدم موفقیت در ارائه آن وجود دارد و این نیاز به تکرار و تجربه تیم و یا فرد ارائه کننده ارز می باشد.

موارد استفاده از ارزهای دیجیتال

ار ارزهای دیجیتال برای اجرای قراردادهای هوشمند استفاده می شود. ارزهای دیجیتال می‌توانند به عنوان وسیله‌ای برای انتقال و ذخیره ارزش استفاده شوند و همچنین از آنها برای تراکنش‌های خرید و فروش کالا و خدمات استفاده می‌شوند. به صورت گسترده و عامیانه بسیار زیادی از افراد به ارزهای دیجیتال به عنوان یک سرمایه‌گذاری نگاه می‌کنند، زیرا قیمت آنها به صورت دائم در حال تغییر و نوسان می باشد.

در ابتدای پیدایش رمزارزها سرمایه گذاری در آن ریسک کمتری داشت و در بیشتر مواقع در حال رشد بود، اما هم اکنون با افزایش رمزارزها و استفاده گسترده از آنها به دلیل نوسانات قیمت بالا و عدم استقراری که معمولاً بازار رمزارزها دارد، سرمایه‌گذاری در آنها ممکن است با ریسک‌های قابل توجهی همراه باشد که افراد می بایست جهت سرمایه گذاری آگاهی کافی و بررسی های دقیق را به عمل آورد.

محبوب ترین ارزهای دیجیتال

تعداد ارزهای دیجیتال زیاد هست و هر روز به آنها افزوده می شود. تعدادی از ارزهای دیجیتال معروف شامل موارد زیر می باشد:

بیتکوین (Bitcoin):

بیتکوین به عنوان اولین و معروف‌ترین رمزارز شناخته می‌شود. ارز دیجیتال بیتکوین توسط شخص یا گروهی به نام “ناشناس ساتوشی ناکاموتو” در سال 2009 معرفی شد.

اتریوم (Ethereum):

اتریوم یک پلتفرم قرارداد هوشمند است و به طور گسترده‌ای برای توسعه اپلیکیشن‌های دیسنترالایزد بر اساس تکنولوژی بلاکچین استفاده می‌شود. ارز دیجیتال اتر (ETH) نیز برای انجام تراکنش‌ها در شبکه اتریوم استفاده می‌شود.

ریپل (Ripple):

ریپل یک پروتکل پرداخت مبتنی بر بلاکچین است که برای تسهیل تبادل پول و دارایی‌ها در سراسر جهان استفاده می‌شود. ارز دیجیتال ریپل (XRP) برای تسهیل تراکنش‌ها در شبکه ریپل استفاده می‌شود.

لایت کوین (Litecoin):

لایت کوین یک رمزارز مشابه بیتکوین است که با هدف ارائه تراکنش‌های سریع‌تر و هزینه کمتر ایجاد شده است و لایت کوین نیز بر اساس بلاکچین عمل می‌کند و از الگوریتم متفاوتی نسبت به بیتکوین استفاده می‌کند.

کاردانو (Cardano):

کاردانو نیز یک پلتفرم قرارداد هوشمند است که با هدف ارائه امنیت، قابلیت مقیاس‌پذیری و پایداری برای اپلیکیشن‌های بلاکچینی طراحی شده است. و از ارز دیجیتال ADA برای تراکنش‌ها و حاکمیت شبکه کاردانو استفاده می‌شود.

بایننس کوین (Binance Coin):

بایننس کوین یک رمزارز صادر شده توسط صرافی بایننس است. هدف از ایجاد این رمزارز ابتدا برای تسهیل تراکنش‌ها و کار با صرافی بایننس طراحی شده بود، اما در حال حاضر در بسیاری از برنامه‌ها و خدمات مرتبط با بلاکچین قابل استفاده است.

به دلیل گستردگی و افزایش زیاد رمز ارزها نمی توان تمامی آنها را معرفی نمود. این موارد تنها چند نمونه از ارزهای دیجیتال موجود است. همانگونه که گفته شد ارزهای دیجیتال در حال افزایش و لیست شدن هستند که بر اساس نیازها و فناوری‌های جدید به وجود می آیند.

آینده ارزهای دیجیتال چگونه است؟

پیش‌بینی کردن آینده ارزهای دیجیتال به دلیل پیچیدگی بازار و وابستگی به عوامل مختلف مانند تکنولوژی، نیازهای بازار، قوانین و مقررات و عوامل اقتصادی، بسیار دشوار است. اما می‌توان برخی از جنبه‌هایی را که ممکن است بر روی آینده ارزهای دیجیتال تاثیرگذار باشد را در موارد زیر، مورد بررسی قرار دادیم.

رشد و انتشار بیشتر:

همانگونه که بیان شد به طور کلی، ارزهای دیجیتال در سال‌های اخیر رشد قابل توجهی داشته‌اند و استفاده‌کنندگان از آنها به سرعت در حال افزایش هستند، اما توسعه و رشد ارزهای دیجیتال به شدت وابسته به پذیرش و استفاده گسترده‌تر آنها در صنعت و جامعه است. که اخیراً این موضوع رو به رشد است.

تکنولوژی بلاکچین:

با پیدایش، توسعه و بهبود تکنولوژی بلاکچین، باعث می شود تاثیر بیشتری در ایجاد مقیاس‌ پذیری بالاتر، امنیت بهتر و سرعت بیشتر بر آینده ارزهای دیجیتال داشته باشد. این پیشرفت‌ها می‌تواند منجر به رشد استفاده و پذیرش گسترده‌تر ارزهای دیجیتال در صنایع مختلف شود.

قوانین و مقررات:

با رشد و گسترده شدن ارزهای دیجیتال، برخی از کشورها و نهادها در حال تنظیم قوانین و مقررات خاصی مربوط به ارزهای دیجیتال هستند. تنظیمات قوانین و مقررات صحیح و متعادل می‌تواند بازار را پایدارتر کند و اعتماد عمومی را درباره استفاده از ارزهای دیجیتال افزایش دهد.

بانک‌های مرکزی و ارزهای دیجیتال دولتی:

برخی از کشورها در حال بررسی و توسعه ارزهای دیجیتالی هستند که توسط بانک‌های مرکزی آنها صادر می‌شوند. حتی در برخی از کشورها ارزهای دیجیتال توسط دولت های آنها درحال به رسمیت شناخته شدن می باشند. این نوع ارزها (مانند ارز دیجیتال یوان چین یا دیجیتال دلار آمریکا) می‌توانند تأثیر زیادی بر بازارهای جهانی داشته باشند و باعث تغییرات قابل توجهی در فضای ارزهای دیجیتال شوند.

نیازهای بازار و مصارف مختلف:

ارزهای دیجیتال به عنوان وسیله‌ای برای تسهیل تراکنش‌ها و انتقال ارزش می‌توانند در صنایع و مصارف مختلف مورد استفاده قرار بگیرند. بسته به توسعه و شناخت بهتر نیازهای بازار و ارایه راهکارهای مناسب، آینده ارزهای دیجیتال می‌تواند بسیار متنوع و پر رنگ باشد.

در نهایت، با توجه به پیچیدگی بازار و تأثیر عوامل مختلف از جمله اخبارهای اقتصادی و اتفاقات پیش رو در جهان، پیش‌بینی دقیقی از آینده ارزهای دیجیتال دشوار است. اما ارزهای دیجیتال همچنان به عنوان یک فناوری نوظهور و نوآورانه شناخته می‌شوند و احتمالاً در آینده با تغییرات و توسعه‌های بیشتر، موجب تغییرات بسیار عظیمی در صنعت‌ها و جوامع جهان خواهند شد.

داده های ارزهای دیجیتال در کجا نگهداری و جمع آوری می شود؟

داده‌های ارزهای دیجیتال، به ویژه تراکنش‌ها و مالکیت ارز، در یک ساختار داده به نام بلاکچین (Blockchain) نگهداری و جمع‌آوری می‌شوند. بلاکچین معماری متن‌باز و عمومی است که توسط شبکه‌های بیتکوین و بسیاری از سایر ارزهای دیجیتال استفاده می‌شود.

همانگونه گه بیان شد بلاکچین به صورت یک زنجیره‌ی بلوک‌ ها عمل می‌کند. هر بلوک حاوی اطلاعات تراکنش‌های جدید است که به تازگی انجام شده‌اند. این بلوک‌ها با یکدیگر به صورت مشترک با یکدیگر متصل هستند و اطلاعات هر بلوک شامل مجموعه‌ای از تراکنش‌ها و همچنین اطلاعاتی مانند شناسه بلوک قبلی، زمان ایجاد و تأیید بلوک، و امضای دیجیتال برای اعتبارسنجی تراکنش‌ها صورت می پذیرد.

بلاکچین به صورت پخش شده در شبکه متصل به همه‌ کامپیوترها و دستگاه‌هایی است که در شبکه‌ی مربوطه فعالیت می‌کنند. تغییرات در بلاکچین باید توسط کامپیوترها و ماینرها تأیید شوند تا به یک نتیجه مشترک برسند. این ویژگی از تکنولوژی بلاکچین، امنیت و عدم تغییرپذیری داده‌ها را تضمین می‌کند.

امنیت ارزهای دیجیتال توسط بلاکچین انجام می شود. بلاکچین متکی بر تکنولوژی رمزنگاری است و به دلیل طراحی خود، به طور عمده از تغییرات غیرمجاز در داده‌ها جلوگیری می‌کند و اطلاعات را بر اساس نیاز استفاده‌کنندگان مختلف در دسترس قرار می دهد. با توجه به این ویژگی، بلاکچین به عنوان یک روش اطمینان ‌بخش برای ثبت، نگهداری و انتقال داده‌ها در صنعت ارزهای دیجیتال به کار می‌رود.

در حال حاضر، بسیاری از شرکت‌ها و سازمان‌ها دیتاسنترها را برای نگهداری داده‌های ارز دیجیتال استفاده می‌کنند. این دیتاسنترها محیط‌های فیزیکی هستند که به طور اختصاصی برای نگهداری و مدیریت سرورها، تجهیزات شبکه، سیستم‌های ذخیره‌سازی، و دیگر اجزای مورد نیاز برای نگهداری داده‌ها طراحی و ساخته شده‌اند.

معمولاً اطلاعات در دیتاسنترها به صورت رمزنگاری شده و با استفاده از تکنولوژی‌های امنیتی مانند رمزنگاری داده، دیوارهای آتش (Firewalls)، کنترل دسترسی و سایر ابزارهای امنیتی محافظت می‌شوند. با این حال باید بدانید که در صورت استفاده از سرویس‌های دیتاسنتری، مسئولیت امنیت داده‌ها و حفاظت از آنها بر عهده سازمان‌ها و شرکت‌های مربوطه می باشد.

ترید ارز دیجیتال چیست؟

ترید ارز به معنای خرید و فروش ارزهای دیجیتال با هدف کسب سود است و ترید ارز یک فعالیت مالی است که توسط تریدرها یا سرمایه‌گذاران انجام می‌شود. در این فعالیت، تریدرها سعی می‌کنند با تحلیل بازار، پیش‌بینی قیمت‌ها و تغییرات آنها را به خوبی درک کنند و در زمان مناسب خرید و فروش ارزها را انجام دهند تا سود به دست آورند.

ترید ارز می‌تواند به صورت روزانه و کوتاه‌مدت و یا به صورت طولانی‌ مدت صورت بگیرد. تریدرها ممکن است از تحلیل تکنیکال  (Technical Analysis)، تحلیل بنیادی (Fundamental Analysis)، الگوریتم‌های خودکار (Automated Algorithms) و ابزارهای دیگری استفاده کنند تا بتوانند آینده بازار را پیسش بینی کرده و معاملات خود را بر اساس آن انجام دهند.

تریدرها برای تحلیل بازار از سایت ها و ابزارهایی استفاده می کنند که در این میان سایت tradingview بزرگترین و معروف ترین سایت تحلیل تکنیکال می باشد که به صورت گسترده تریدها از آن استفاده می کنند. این سایت علاوه بر نمایش آنلاین چارت و حجم معاملاتی ارزهای دیجیتال، ابزارها و اندیکاتورهای بسیار زیادی دارد که کمک زیادی برای تحلیل آینده بازار به تریدرها می دهد.

برای ترید کردن صرافی ها و بروکرهای زیادی هستند که می توان از آنها برای ترید استفاده نمود. معروفترین صرافی ها در حال حاضر شامل موارد زیر می باشد:

صرافی بایننس (Binance):

صرافی بایننس یکی از بزرگترین و معروفترین صرافی‌های ارز دیجیتال است. در این صرافی تنوع بالای ارزها، ابزارها و خدمات متنوع آن را نسبت به مابقی صرافی ها متمایز کرده است.

صرافی کوین بیس (Coinbase):

صرافی کوین بیس یکی از صرافی‌های معروف و قدیمی در صنعت ارزهای دیجیتال است. آن به عنوان یک صرافی مبدل و همچنین یک کیف پول دیجیتال عمل می‌کند.

صرافی کراکین (Kraken):

این صرافی یکی دیگر از صرافی‌های معروف است که امکان خرید و فروش ارزهای دیجیتال را فراهم می‌کند. که به عنوان یکی از صرافی‌های با قابلیت‌های پیشرفته شناخته می‌شود.

صرافی بیت رکس (Bittrex) :

صرافی بیت رکس  یکی از صرافی‌های محبوب است که بیش از صد ارز دیجیتال را پشتیبانی می‌کند. که دارای امنیت بالا و ابزارهای متنوعی را به کاربران ارائه می‌دهد.

صرافی  بینگ ایکس (bingx):

صرافی بینگ ایکس صرافی محبوب می باشد که در ایران بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. این صرافی پاداش های خوبی برای تریدرها دارد.

باید بدانید که امنیت، قابلیت دسترسی، کشور پشتیبانی شده و خدماتی که هر صرافی ارائه می‌دهد، ممکن است برای هر فرد و شرایط خاصی متفاوت باشد. قبل از استفاده از هر صرافی، بهتر است در مورد آن تحقیق کنید و علاوه بر این موراد با صرافی که کارمزد کمتری دارد شروع کنید.

باید توجه داشت که ترید ارزهای دیجیتال دارای ریسک‌های بالایی است، زیرا بازار ارزهای دیجیتال دارای نوسان بسیار زیادی دارد که علاوه بر میزان تقاضا و فروش آن، اخبارهای اقتصادی در سراسر دنیا می تواند در کاهش و یا افزایش قیمت ها به شدت تاثیر بگذارد.

روش های نگهداری ارزهای دیجیتال

با توجه به اینکه ارزهای دیجیتال وجود فیزیکی نداشته و در بستر دیجیتال می باشد امکان از دست دادن ارزها و هک شدن آن وجود دارد، که این موضوع بستگی به نحوه ذخیره ارزهای دیجیتال دارد. به همین منظور می توانید برای نگهداری و امنیت ارزهای دیجتال خود از روش های زیر استفاده کنید:

کیف پول آنلاین:

کیف پول آنلاین (Online Wallet) که به آن “کیف پول وب” نیز گفته می‌شود، یک سرویس آنلاین است که به شما امکان می‌دهد رمز ارزهای دیجیتال را در آن ذخیره و مدیریت کنید. این کیف پول‌ها به صورت آنلاین در دسترس هستند و معمولاً توسط شرکت‌های سرویس دهنده ای که از امنیت بالایی برخوردار می باشد ارائه می‌شوند.

کیف پول آنلاین امکاناتی مانند ذخیره سازی رمز ارزها، انجام تراکنش‌ها، مشاهده موجودی و تاریخچه تراکنش‌ها، دریافت و ارسال رمز ارزها را فراهم می‌کند. شما می‌توانید از هر کامپیوتر یا دستگاه دارای اتصال اینترنتی به کیف پول آنلاین خود دسترسی پیدا کنید و عملیات مورد نظر را انجام دهید.

امنیت کیف پول آنلاین بستگی به شرکت سرویس دهنده دارد. شما باید از یک کیف پول آنلاین قابل اعتماد و با روند امنیتی مناسب استفاده کنید. در انتخاب یک سرویس دهنده کیف پول آنلاین بایستی امکانات امنیتی نظیر تأیید دو مرحله‌ای  (Two-Factor Authentication)، رمزنگاری قوی، سیستم‌های مانیتورینگ و حفاظت در برابر حملات دیگر می‌تواند را مورد توجه قرار دهید.

در هر صورت، قبل از استفاده از کیف پول آنلاین، مهم است قوانین و مقررات سرویس دهنده کیف پول را مطالعه کنید و با بررسی های لازم از اعتماد خود به سرویس دهنده اطمینان حاصل کنید. همچنین، باید مراقب تهدیدات امنیتی مانند فیشینگ (Phishing) و هکرها نیز باشید.

یکی از معروف‌ترین و محبوب‌ترین کیف پول‌های آنلاین برای ارزهای دیجیتال، کیف پول Coinbase است. . کوین بیس یکی از اولین و پرکاربردترین پلتفرم‌های مبادله و ذخیره ارزهای دیجیتال است و امکان خرید، فروش و نگهداری ارزهای دیجیتال از جمله بیتکوین، اتریوم، لایتکوین و غیره را فراهم می‌کند. این کیف پول آنلاین برخی از ویژگی‌های امنیتی مانند تأیید دو مرحله‌ای، رمزنگاری قوی و ذخیره کلیدهای خصوصی در قفل‌های سخت‌افزاری را ارائه می‌دهد. با این حال، همچنان مهم است قبل از استفاده از هر کیف پول آنلاین، با شرایط و ویژگی‌های آن آشنا شوید و با دیگر کیف پول های موجود مقایسه کنید.

کیف پول سخت افزاری:

کیف پول سخت افزاری یک دستگاه فیزیکی می باشد که در اختیار خود شما می باشد و از آن برای ذخیره رمز ارزها استفاده می کنید. استفاده از کیف پول سخت افزاری احتمال از بین رفتن و هک شدن آن را به طور قابل توجهی کاهش دهد. با این حال، باز هم در صورت از دست دادن یا آسیب دیدن دستگاه، ممکن است دسترسی به رمز ارزها به طور کامل از بین برود.

کلید خصوصی: رمز ارزها براساس یک کلید خصوصی که متعلق به شماست، محافظت می‌شوند. در صورت از دست دادن یا فراموشی کلید خصوصی، احتمال از بین رفتن رمز ارزها وجود دارد. بنابراین، مهم است کلید خصوصی را در یک محل امن نگهداری کنید و مطمئن شوید که به آن دسترسی ناخواسته نداشته باشید.